Het is maandag 14 december ’20, de Minister-President kondigde op tv aan dat we terugkeren naar een lock-down. Nederland gaat op slot. Deuren gaan dicht. Bedrijven, scholen, noem maar op: de deur gaat op slot. Ook wij, Volleybal Vereniging Nederhorst, gaan ‘op slot’. De komende weken kunnen we geen activiteiten ontplooien. Ook niet met alleen de jeugd. De laatste trainingen zijn vanavond geweest, toevallig is het ook de laatste avond van de tussentijds georganiseerde 2-2 toernooien en is ook dit onderdeel tot stilstand gekomen.
Het is vreemd om in zo’n jaar als het huidige in het bestuur te zitten van een vereniging. Telkens weer de wisseling tussen actief en passief, tussen organiseren en afblazen. Wat is verstandig, wat kan er wel? Wat laten we beslist achterwege! Hoe interpreteren we de regelgeving, wat werd er bedoeld? Mondkapjes dragen in een sporthal, daar hadden we toch zeker nooit eerder bij stil gestaan? De route ‘uitpijlen’; de tribune als wachtruimte, handen desinfecteren. We hebben ons best gedaan, om ons zo goed als mogelijk overal op voor te bereiden. Maar één ding hadden we niet in handen: een competitie volledig realiseren; of de toernooien voor de recreanten laten doorgaan en deels ook die voor de jeugd. Het is spijtig dat het doel, waarom we bestaan, in zo’n jaar niet bereikt kan worden. Volleybal mogelijk maken, het spel promoten.
Dat wil niet zeggen dat we gestopt zijn om daarover na te denken. Tussendoor is bijvoorbeeld de actie bij de RABO-bank succesvol geweest en kunnen we straks bij de allerjongste jeugd een mooie aanpak realiseren. We wilden een ‘heidag’ houden, om na te denken over de visie van de vereniging en die weer aan te passen na de oude missie en visies van vorige besturen opgeduikeld te hebben. Helaas is ook die dag in de koelkast verdwenen. Straks zetten we er een vlammetje onder en gaan we er weer voor.
We willen er zeker voor gaan in 2021, wanneer corona teruggezet is waar het thuishoort: liefst nergens! We hebben de lock-down, het op slot zetten van veel in ons leven, nodig om straks weer te kunnen knallen. Om straks weer elkaar in de ogen te kunnen kijken en te zien dat de ander lacht. Samen lekker sporten, het ‘luie zweet’ eruit werken, tevreden zijn na een training of een wedstrijd vanwege de geleverde inspanning!
Op dit moment is dat lastig te zien, nu het slot op de deur zit. Nu is het een aantal weken zaak om de eigen slingers op te hangen, om de lichtjes te ontsteken, ook wanneer je alleen bent. Maak het elkaar plezierig, het is voor ons allemaal zwaar genoeg! Houd je aan de regelgeving, zo goed en zo kwaad als dat gaat, zodat er na 19 januari weer speelruimte komt, voor de sport en vooral om te leven!
Vanaf mijn plekje in dit prettige dorp wens ik jullie allemaal een stralende Kerstmis en een Nieuwjaarsnacht vol sterretjes om 2021 goed en gezond van start te kunnen gaan!
Mede namens ons bestuur,
José Neering